خسرو امیدوار معاون امور اجتماعی بهزیستی استان اردبیل در این گفت و گو اظهار داشت: به طور کلی به هر کودک زیر ۱۸ سال که به دلایل مختلفی از جمله شرایط اقتصادی و اجتماعی خانواده، کمبود درآمد و مشکل در امرار معاش و ... به مشاغل کاذب و کار در خیابان رو می آورند؛ کودک کار گفته می شود. در بدو شکل گیری سازمان جهانی کار، این سازمان در کنار بحث های کاری به این موضوع که چه افرادی نباید کار بکنند تاکید ویژه داشت و به همین مناسبت ۱۲ ژوئن که امسال مصادف با ۲۲ خرداد می باشد، به عنوان روز جهانی مبارزه با کار کودکان نام گرفت تا به اهمیت این موضوع که کار کودک تحصیل، بازی و کودکی کردن است؛ بیشتر بپردازد.
معاون امور اجتماعی بهزیستی با اشاره به تعداد کودکان کار در استان اردبیل ادامه داد: خوشبختانه تعداد کودکان کار در اردبیل نسبت به سایر استان ها خیلی کمتر است و در سال گذشته تعداد ۳۵۱ پرونده برای ۳۰۰ نفر پسر و ۵۱ نفر دختر تشکیل شده است. نزدیک ۲۰۰ نفر از این کودکان در مرکز استان مشغولند و تعداد آنها در شهرستان ها خیلی چشمگیر نیست. کودکان زیر ۶ سال بسیار محدودند و غالبا همین تعداد محدود هم به همراه یکی از والدین در سطح شهر دیده می شوند و اکثرا گروه سنی ۱۲ تا ۱۸ سال به عنوان کودک کار در سطح شهر مشغولند.
این مقام مسئول در رابطه با تعداد کودکان کار توضیح داد: تعداد ۲۲۲ نفر از کودکان شناسایی شده با هر دو والد پدر و مادر زندگی می کنند و بی سرپرست نیستند و ۱۲۹ نفر دیگر به دلیل فوت یکی از والدین، فرزند طلاق بودن یا زندانی بودن سرپرست خانواده در سطح شهر مشغول کار می باشند. در کل دنیا بالغ بر ۳۵۰ میلیون کودک کار وجود دارد و عوامل متعددی از قبیل گسترش حاشیه نشینی، تغییرات فکری و فرهنگی، نوع و سبک زندگی و مسائل اجتماعی دیگر در کار کودکان دخیل می باشد.
امیدوار افزود: در روایات، احادیث و منابع علمی به اینکه کودک باید کودکی کند تاکید شده است. سن رشد طلایی هر انسانی تا ۱۸ سال می باشد و در هرکودک، بخش عظیمی از تفکرات از قبیل بدبینی یا خوش بینی به افراد جامعه، نگرش به آینده، تربیت و نوع رفتار تا ۵ سالگی تثبیت می شود و اگر این موارد جدی گرفته نشود، می تواند منجر به بروز آسیب در کودکان بشود تا جایی که این آسیب به فرزندان آنها نیز در آینده منتقل خواهد شد. اکثر کودکانی که برای آنها پرونده تشکیل شده است، خوشبختانه فاقد سابقه و بزهکاری هستند و حضور آنها بیشتر به دلیل کسب درآمد و تشویق درآمد آنها در خانواده می باشد.
امیدوار در خصوص نحوه ارائه خدمات و جمع آوری کودکان کار گفت: در استان اردبیل، واحد ساماندهی کودکان کار و خیابانی داریم و افراد مشغول در این واحد، در قالب گشت متشکل از روانشناس و مددکار، به کودکان کار مراجعه کرده و با آنها مذاکره می کنند. هرگز برخورد قهری و خشن با آنها نمی شود و آنها به میل خودشان به مراکز مراجعه می کنند و مسائل مربوطه پیگیری می شود. تنها در صورت عدم همکاری خانواده و در معرض آسیب جدی بودن کودک با حکم قضایی کودکان به مراکز موقت منتقل می شوند.
امیدوار توضیحاتی در مورد نگهداری کودکان در مراکز ارائه داد: بعد از جذب کودکان، واحد های مددکاری و مرکز حمایتی آموزشی کودک و خانواده، برای احصاء نیاز های خانواده و بررسی مشکلات موجود وارد عمل می شوند. در شرایطی که وضعیت کودک برای بازگشت به خانواده به مصلحت نباشد، تا ۲۱ روز در مراکز موقت نگهداری خواهند شد و در این مدت با خانواده کودک برای بازگرداندن کودک و حل مشکلات موجود، ارتباط برقرار می شود. اگر مشکل حل شد کودک به خانواده باز می گردد اما اگر حل نشد این مدت تا ۲۱ روز دیگر تمدید می شود. هدف نهایی در این خصوص پرورش و رشد اصولی کودکان در آغوش خانواده است اما اگر خانواده ها صلاحیت نگهداری را نداشته باشند، کودک به مراکز نگهداری کودکان بدسرپرست و بی سرپرست منتقل می شود.
امیدوار ادامه داد: طبق آیین نامه ساماندهی کودکان کار مصوبه هیئت دولت در سطح کشور، ۱۲ دستگاه عضو این آیین نامه می باشند تا بحث ساماندهی و ارائه خدمات با جزئیات انجام شود.
وی در خصوص نحوه صحیح برخورد مردم با کودکان عنوان کرد: بهترین شیوه این است که از این کودکان خرید نکنند چرا که با خرید و حمایت مادی از آنها، این کودکان را تشویق به حضور و کار در خیابان می کنیم بهتر است کمک های مادی خود را به موسسات خیریه جهت رسیدگی به این کودکان ارائه کنیم. آنها را سوال پیچ نکنیم و راجع به زندگی خانوادگی و وضعیت تحصیل و درآمدشان از آنها نپرسیم. از ترحم کردن به آنها اجتناب کنیم و در صورت دیدن کودک کار در اماکن و سطح شهر، با اورژانس اجتماعی (۱۲۳) تماس بگیریم.
نظر شما