به گزارش روابط عمومی بهزیستی استان تهران به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، دیدن تصاویر و فیلم‌های کودک آزاری در فضای مجازی دل هر انسانی را به درد می‌آورد، کودکان معصومی که در دام انسان‌های سنگدل گرفتار شده اند و مورد انواع آزارهای جسمی، جنسی، روانی و ... قرار می‌گیرند.
یک روز تصویر کودکی در قزوین جنجال به پا می‌کند و روز دیگر در همدان، یک روز فیلم کودک آزاری یک مادر در فضای مجازی سر وصدا به پا می‌کند روز دیگر فیلم کودک آزاری ناپدری. جدا از اینکه آسیب‌های روحی و روانی زیادی به این کودکان وارد می‌شود، انتشار این تصاویر نوعی خشونت را در جامعه ایجاد می‌کند.
رضا فریدی روانشناس بالینی و فعال آسیب‌های اجتماعی در این باره می‌گوید: در حالیکه تعداد بیشماری از کودکان به علت فقر، سوء‌تغذیه، بیماری‌های واگیردار و جنگ جان خود را از دست می‌دهند، شاهد تعداد زیادی مرگ و میر کودکان بر اثر سوء رفتار در کشورهای مختلف جهان هستیم. کودک آزاری به عنوان یک پدیده اجتماعی - روانشناختی و فرهنگی که نشان دهنده بحران در یک جامعه است امروزه در کشور ما هم روند رو به رشدی را طی می‌کند. خشونت علیه کودکان متاسفانه واقعیتی غیرقابل انکار است به گونه‌ای که امروزه حتی در برخی از موارد در خانواده‌های تک فرزند نیز با آن مواجه هستیم که این خود می‌تواند نشان از عدم مواجهه جدی مسئولان با این پدیده مذموم و همچنین عدم آموزش مردم در جامعه باشد. او معتقداست که خشونت علیه کودکان متعلق به قشر و یا گروه خاصی نیست و متاسفانه آن را می‌توان در تمام طبقات اجتماعی و یا فرهنگی جامعه دید که این خود جای بسی تأمل دارد، چرا که برخی از افراد بر این باور هستند که خشونت علیه کودکان تنها متعلق به قشر ضعیف جامعه است، اما باید در نظر داشت که این مهم در خانواده‌هایی که از نظر مالی مشکلی ندارند نیز به چشم می‌خورد، بنابراین نمی‌توان میان خشونت و وضعیت اقتصادی ارتباط معناداری را پیدا کرد هر چند داشتن وضعیت اقتصادی نامناسب خودمی‌تواند در افزایش کودک آزاری موثر باشد. کودک برای رشد و تحول نیاز به فراهم شدن محیط مساعد دارد، محیطی که کلید اصلی آنمراقبت والدین است.
این روانشناس بالینی در ادامه می‌گوید: مراقبت یعنی درک کردن، شناختن، دوست داشتن، پذیرفتن، تحریک انگیزه‌های کودک، تامین نیازهای تغذیه‌ای و پوشاک و حفاظت از کودک در برابر بیماری‌ها و در یک کلام انتظار مناسب از توانایی‌های کودک داشتن است. والدین باید نیازهای فزاینده کودک را دریابند و به آن‌ها پاسخ مناسب بدهند، میزان وابستگی و علاقه دو طرف بین والدین و کودک توانایی او را برای یادگیری و دانستن مطالب جدید افزایش می‌دهد، در حالی که بدرفتاری با کودک و عدم توجه به نیازهای او می‌تواند باعث ایجاد اختلالات روانی مانند پرخاشگری در بزرگسالی شود.
او یکی از مهم‌ترین آزارهای روحی وارده به کودکان را بدرفتاری عاطفی، بی‌توجهی و نادیده گرفتن آن‌ها دانست و گفت: بدرفتاری عاطفی دایره وسیعی دارد که رفتار و نگرش‌های منفی مستمر نسبت به کودک به صورت کلامی، به کار بردن الفاظ زشت در صحبت و شوخی‌های منفی مکرر با کودک را دربرمی‌گیرد. این اقدام نامطلوب والدین منجر می‌شود تا کودک خود را بی‌ارزش و مستحق توهین بداند و این احساس بی‌ارزشی، کودک را مستعد انواع اختلالات روانی می‌کند. غالباً آثار مخرب کودک آزاری عاطفی در دخترها به صورت افسردگی و در پسرها به شکل پرخاشگری خود را نشان می‌دهد.
فریدی در ادامه افزود: احساساتی مانند اضطراب و ناآرامی، گریه، سکوت، بی‌قراری، ترس، ترس‌های شدید از موقعیت و افراد، پرخاشگری و ناتوانی در کنترل احساسات از عوارض ناشی از این نوع آزار است. ضعف در تصمیم‌گیری و انتخاب، ضعف در بیان احساسات، کمبود اعتماد به نفس، ناتوانی در ابراز وجود و رفتار قاطعانه، احساس کم ارزشی، طردشدگی و حقارت، احساس خلأعاطفی و ناامنی عاطفی ـ روانی، وجود رفتارهای انزواطلبانه، مردم گریزی و بعضا داشتن افکار و تمایلات به خودکشی از دیگر عوارضبروز این آسیب هستند.
این روانشناس بالینی مسئله پیشگیری در مواجهه با آسیب‌های اجتماعی را بسیار دارای اهمیت دانست و اضافه کرد: اگر افراد در دوران کودکی و نوجوانی دچار مشکلاتی همچون کودک آزاری‌های متعدد شوند، ممکن است دیگر به شرایط روحی قبل از آسیب بازنگردند و یا بازگشت به شرایط روحی مناسب برای آن ها سخت میسر شود. مهم پیشگیری است و برای حصول به هدف باید سواد روانشناختی والدین و مردم افزایش پیدا کند. مهارت‌های زندگی و سواد روانشناختی منوط به مراجعه افراد به مشاوران و آموزش‌های گروهی روانشناختی است. افراد جامعه نیاز دارند مهارت‌های کنترل خشم و اضطراب را برای زندگی سالم بیاموزند. همچنین مهارت‌های فرزندپروری اهمیت ویژه‌ای دارد که متاسفانه در کشور ما چه توسط مسئولان و چه توسط خود مردم به آن اهمیت کمی داده می‌شود.
نظر شما