روی تخت اتاقش نشسته است، نگاهش به کنج دیوار گره خورده، صدای زمزمه اش می آید، انگار به دیوان حافظ علاقه شدیدی دارد، شروع به خواندن میکند، اگر آن ترک شیرازی...
از حالت هایش پیداست که مصرع دوم از ذهنش پریده است، عصبی می شود و تند تند مصرع اول را تکرار می کند.
کنارش می روم و دست های پر چین و چروکش را لمس می کنم، دستش را از لای دستانم می کشد و با اخم نگاهم می کند، یک دفعه انگار که به چشمش آشنا بیایم؛ می خندد و دستش را بر سرم می کشد، من را با دختر همسایه اشتباه گرفته است.
شروع به خاطره سرایی از روزهای جوانی می کند، مابین حرف هایش از همسرش می پرسم، صحبت او که به میان می آید، انگار قند در دلش آب می شود. نفسی تازه می کند و از روزهای خواستگاری راهی شدن به خانه بخت و همسفره شدن با مادرشوهرش می گوید.
لابه لای حرف هایش فراموش می کند همسرش از دنیا رفته است و منتظر است که فردا شب حاجی از مشهد با کوله باری از سوغاتی و عناب تازه مشهد برگردد.
این مادربزرگ قزوینی ۷۵ سال سن دارد، اطرافیانش می گویند پنج سالی است که با آلزایمر دست و پنجه نرم می کند و حالا رو به مرحله حاد قرار گرفته و به دلیل بروز معضلاتی چون بی اختیاری ادراری دچار افسردگی هم شده است.
یادم تو را فراموش، بیماری خاموش دوران سالمندی
انجمن حمایت از بیماران آلزایمری قزوین نیازمند پشتیبانی و توجه مسوولان و خیران
اما وضع برای بیمارانی که در مرحله حاد هستند نیز بدتر است، مهران افشار یکی از شهروندان قزوینی است که پدرش به دمانس(زوال عقل) و آلزایمر مبتلا است.
او ۱۵ سال است که از پدرش نگهداری می کند و بابت بیماری یاد شده متحمل هزینه های زیاد نیز شده است.
افشار در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه متوسط هزینه نگهداری از فرد مبتلا به آلزایمر ماهانه چهار میلیون تومان است،افزود: یک بیمار مبتلا به آلزایمر به صورت ۲۴ ساعته نیاز به پرستار دارد. چراکه فرد بیمار در مرحله حاد آلزایمر از انجام بسیاری از کارهای روزمره خود نیز عاجز است.
این شهروند قزوینی ادامه داد: بیماران آلزایمری همانند یک بچه دارای روحیات شکننده و لطیفی هستند و نیاز به مراقبت هرچه بیشتر در نوع برخورد دارند.
افشار با بیان اینکه به مدت ۶ ماه پدرش را در یکی از آسایشگاه های خصوصی بستری کرده بود، افزود: وضعیت جسمی و روحی پدرم در این مدت که در آسایشگاه بستری بود، بدتر از قبل شده بود و همین موضوع باعث شد تا دوباره به خانواده برگردد.
این شهروند قزوینی گفت: باتوجه به اینکه روز به روز به تعداد بیماران آلزایمری اضافه می شود، حمایت از این بیماران باید بیش از پیش باشد.
او ادامه می دهد: در استان قزوین انجمنی تحت حمایت از بیماران آلزایمری وجود دارد اما با توجه به اینکه این انجمن نیز یک تشکل مردم نهاد است و خودش نیاز به حمایت دارد، نتوانسته آنطور که باید و شاید در رسالت خود موفق باشد و خیلی فعال نیست و با وجود پیگیری های به عمل آمده، موفق به برقراری تماس با انجمن حمایت از بیماران مبتلا به دمانس و آلزایمر نشدیم.
یادم تو را فراموش، بیماری خاموش دوران سالمندی
آلزایمر بیماری که درمان خاصی ندارد اما قابل کنترل است
۲۱ سپتامبر مصادف با ۳۰ شهریور روز جهانی آلزایمر نام گذاری شده و فرصتی برای توجه به این دسته از بیماران و نیازهای آنان و همین طور تلاش جامعه برای کنترل و پیشگیری از این بیماری است.
یک متخصص روانپزشک در گفت و گو با خبرنگار ایرنا آلزایمر را جزو اختلالات عصبی شناختی عمده خواند که اغلب جنبه ژنتیکی دارد و همچنین اضافه کرد اختلال در حافظه نزدیک اولین علامت بروز زوال عقلی است.
عادله عسگری با بیان اینکه آفراد آلزایمری در ابتدای شیوع بیماری از حافظه بلند مدت خوبی برخوردارند، افزود: بیماران آلزایمری اغلب دوران کودکی خود را به یاد دارند و در رابطه با امور روزمره خود دچار مشکل می شوند اما در مراحل حاد این بیماری افراد دچار اختلال در تکلم و کم توانی در واژه یابی می شوند.
او با بیان اینکه مهم ترین مسئله و نگرانی در خصوص بیماری آلزایمر قبول نکردن بیمار به ابتلای آن است،تصریح کرد: در علم روانپزشکی، یک پدیده و مکانیزم دفاعی به نام افسانه بافی وجود دارد.
عسگری گفت: در این پدیده زمانی که فرد مبتلا به آلزایمر موضوعی را از خاطر می برد، سعی می کند یک موضوع روتین را جایگزین موضوعی که از خاطر برده است کند، به عنوان مثال زمانی که از او می پرسیم، صبحانه چه خورده و او به خاطر ندارد، یک صبحانه روتین را معرفی می کند.
عسگری ادامه داد: افراد آلزایمری نقطه مقابل افرادی هستند که افسردگی دارند،معمولا بیمارانی که دارای افسردگی هستند، با شکایت از اختلال حافظه به پزشک مراجعه می کنند و تقریبا ۹۰ درصد بیمارانی که قبول دارند دچار اختلال حافظه هستند، معمولا آلزایمری نیستند بلکه افسرده هستند.
او با بیان اینکه بیماران آلزایمری کم تر به مشکلات خود آگاه هستند و بیشتر اطرافیان این افراد هستند که از رفتارهای فرد مبتلا شکایت دارند، بیان کرد: همانطور که اشاره کردم، مهمترین عامل زمینه ای بیماری آلزایمر، ژنتیک است اما در کنار ژنتیک، یک سری عوامل همچون تغذیه، انواع دارو ها و شرایط محیطی در بروز این بیماری دخیل هستند.
این روانپزشک قزوینی ادامه داد: کسانی که از ذهن خود به اندازه کافی کار نمی کشند و کسانی هستند که اگر ژن بیماری آلزایمر را داشته باشند، این بیماری در آن ها شعله ور می شود و اگر کسی ژن ابتلا به بیماری آلزایمر را نداشته باشد، امکان بروز بیماری در آن ها یک درصد است.
عسگری تاکید کرد: آلزایمر یک بیماری ناتوان کننده است و جزو پنجمین بیماری مرگ آفرین جهان شناخته می شود وتوجه به روند درمانی آن حائز اهمیت است.
او ادامه داد: متاسفانه در صورتی که روند درمان بیماری به درستی پیش نرود، افراد مبتلا به آلزایمر در مراحل انتهایی بیماری قادر به انجام بهداشت فردی خود نیستند.
این پزشک متخصص بیان کرد: درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد اما این بیماری قابل کنترل است و شیوع آن در افراد مختلف متفاوت است و باید یادآور شد آلزایمر در برخی افراد، به صورت پلکانی عمل می کند و در برخی افراد سرعت رشد و شیوع غیر قابل تصوری دارد.
او ادامه داد: اگر عکس مغز فرد مبتلا به آلزایمر را رویت کنیم، جمع شدگی و کوچک شدگی مغز مشهود است و زمانی که فرد در پروسه درمان قرار می گیرد، با مصرف داروهایی مانند ممانتین می توان عملکرد سلول های سالم مغز را افزایش داد.
عسگری با بیان اینکه تست ها و آزمایش هایی برای سنجش ذهن وجود دارد، تصریح کرد: افرادی که ریشه آلزایمر در ژن آن ها وجود دارد، لازم است مراقبت های بیشتری داشته باشند و انجام بازی های فکری، حل جدول، مطالعه مستمر از جمله موارد مثبت در فعال سازی ذهن است.
این روانپزشک گفت: در بروز و ابتلا به بیماری آلزایمر، اختلاف جنسیتی مطرح نیست اما اولین نشانه های بروز آلزایمر، در سنین بالای ۶۰ سال به صورت تصاعدی نمود پیدا می کند بنابراین در صورت بروز کاهش عملکردها، فراموشی اسامی، فراموشی مکان ها یا چهره ها و مشکل در یادآوری چیزهایی که به تازگی اتفاق افتاده است، حتما به پزشک مراجعه شود.
او در انتهای صحبت های خود بیان کرد: زوال ذهن انواع مختلفی دارد و آمار دقیقی از این بیماری در استان قزوین هنوز مشخص نشده است.
یادم تو را فراموش، بیماری خاموش دوران سالمندی
لزوم تشویق بیماران آلزایمری به امور تقویت کننده ذهن
محدثه کشاورز مشاور خانواده و روانشناس نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا درباره نکات قابل توجه در مقابله با بیمار مبتلا به آلزایمر افزود: معمولا افسردگی و آلزایمر رابطه مستقیمی با یکدیگر دارند و بیماران مبتلا به آلزایمر، به دلیل کاهش عملکردها از اجتماع فاصله می گیرند.
او ادامه داد: افراد آلزایمری دارای بی اختیاری در ادرار و مدفوع هستند و همچنین خنده ها و گریه های بیمارگونه ای دارند به همین دلیل لازم است که خانواده ها در برخورد با بیمار آلزایمری از صبر و حوصله بالایی بهره مند باشند.
این مشاور خانواده همچنین بیان کرد: وابستگی بیمار به خانواده از دیگر معضلاتی است که خانواده ها باید به آن توجه لازم را داشته باشند، بیماران آلزایمری نیاز به کنترل دارند اما بهتر است این کنترل از راه دور باشد.
کشاورز اظهار داشت: نگهداری بیمار آلزایمری توسط یک فرد کاری سخت و خسته کننده است بنابراین تعامل در نگه داری بیمار باید مورد توجه تمام اعضای خانواده قرار گیرد و باتوجه به اختلال حواس بیماران آلزایمری، لازم است آدرس محل سکونت حتما در جیب تمام لباس های بیمار گذاشته شود.
او با بیان اینکه خوش رویی و گفتگوی صمیمانه با بیمار سبب آرامش روحی وی می شود،افزود: بیماران آلزایمری بیش از سایر بیماران نیاز به توجه دارند و وقت گذرانی با بیماران آلزایمری بهترین راهکار برای آرامش بیمار و دوری از تنش های او است.
این مشاور خانواده همچنین ادامه داد: تشویق فرد آلزایمری به حفظ شعر، سفر، کشیدن نقاشی و رنگ آمیزی راهکار مناسبی برای فعال سازی ذهن بیماران له شمار می رود که باید مورد توجه جدی خانواده بیمار قرار بگیرد.
رهاورد:
از آنجا که آلزایمر درمان خاصی ندارد اولویت ها باید بر کنترل و پیشگیری از این بیماری متمرکز شود و تا جای امکان با ارایه اطلاعات به خانواده ها و افراد تلاش کرد تا سن ابنلا به آن افزایش یابد.
از سویی دیگر از آنجا که بیماران دارای آلزایمر تحت پوشش بهزیستی قرار ندارند به نظر می رسد همچنین حمایت از بیماران دچار آلزایمر و خانواده های آنان باید مورد توجه بهزیستی قرار بگیرد و راهکارهای قانونی لازم در این خصوص از سوی دولت یا مجلس اندیشیده شود.
حمایت از موسسات مردمی و جلب نظر خیران برای رسیدگی به امور این دسته از بیماران نیز موضوعی کمتر توجه شده است که باید مورد توجه دست اندرکاران حوزه بهداشت و سلامت و همچنین بهزیستی قرار بگیرد.
نظر شما